YAĞMUR
hava yağmurluydu.anneannemin balkonuna kondu. korkuyordu. doğru dürüst uçamıyordu. tanımadığı bu yeri inceliyordu ürkek bakışlarla. yorgun olduğu her halinden belliydi. ve kolayca yakalandı. yağmur getirmişti onu adı yağmur olmalıydı.bizde uyandırdığı koruma ve acıma duygusundan dolayı beslemeye karar verdik. tıpkı bir bebek gibiydi. konuşup derdini anlatamıyor. yemeğini kendisi yiyemiyor ve etrafı pisletiyordu. minicik karnı doysun diye zorla ağzını açıp bir buğday tanesini içine atmak oldukça zordu. günler birbirini kovalaya dursun yağmur büyüyordu. kendi yemeğini kendi yiyor evin içinde uçuşup duruyordu.biraz daha büyüyünce yağmuru bizim eve getirme kararı aldık. gün boyunca merdivenlerde uçuşup duruyordu. bazen terasın aralık kalan kapısından göz ucuyla bakıp geri dönüyordu. kıyamıyordum hiç ona ama gitmesinden de korktuğum için kapıyı açmak işime gelmiyordu. ancak okuldan gelince ona vakit ayırıyordum. bu onun için yeterli olmuyordu. canı sıkıldığı her halinden belliydi.onun sıkıntısını geçirmeliydim. mutlu olmalıydı. ayağına ip bağlayıp dışarıda uçurmak geldi aklıma.ipini geniş tutarım ve çok yükselere uçar. eğer gelmek istemezse de çekerim ipinden mecburen yanıma gelir diye düşündüm. anneme fikrimi söylediğimde böyle bir şeyi yaparsam yağmurumun ayağının kopabileceğini söyledi. gözüm gibi baktığım kuşumun canının yanmasına dayanamazdım.vazgeçtim . ama bir çare bulmalıydım mutlu olması için. sonra yağmura bir kız arakadaş almaya karar verdik.ismini bulut koyduk.çok iyi anlaşıyorlardı. yağmur bulutu çok seviyordu. okuldan döndüğümde onu mutlu görmek beni de mutlu ediyordu. her şeyin yolunda gitmesi ne güzeldi. yağmur dışarı da çıkmak istemiyordu artık.
ve bir gün okul dönüşünde annem sana birşey söyleyeceğim ama asla ağlamayacaksın dedi. kesin kötü bir şey olmuştu.kim öldü anne dedim sessizce. annem gülümsedi. ölen falan yok. yağmur ve bulut terasın açık kapısından kaçmışlar dedi. inanmadım annemin dediğine. hemen merdivenlere koştum. yuvasına baktım bomboştu. sonra terasa çıktım. buruk buruk gülümsedim gökyüzüne.
ve bir gün okul dönüşünde annem sana birşey söyleyeceğim ama asla ağlamayacaksın dedi. kesin kötü bir şey olmuştu.kim öldü anne dedim sessizce. annem gülümsedi. ölen falan yok. yağmur ve bulut terasın açık kapısından kaçmışlar dedi. inanmadım annemin dediğine. hemen merdivenlere koştum. yuvasına baktım bomboştu. sonra terasa çıktım. buruk buruk gülümsedim gökyüzüne.
(= asi angel =)
gökyüzünde istediğin gibi dolaşırken kanadının kırılması ve alıştığın hayatın senin için bitmesi kimbilir ne kadar zor :(
YanıtlaSilÇok güzel olmuş, eline sağlık.
YanıtlaSilBLND
teşekkür ederim =)
YanıtlaSil(asi angel)